Messe de Minuit pour Noël van Marc-Antoine Charpentier

Featured

Op zaterdag avond 22 december 2018 zal Messa di Voce de mis voor de kerstnacht van M-A Charpentier uitvoeren in de Lutherse kerk in Delft. Tevens voeren we het Magnificat in G uit. Een klein barokensemble zal voor de instrumentale begeleiding zorgen.

Aanvang 20 uur.

toegang € 10,– incl. programmaboekje. Voor scholieren/ studenten € 7,–

Adres kerk: Noordeinde 4, 2611 KH Delft

Concert “High tea met Purcell en tijdgenoten” 3 juni 2018

Featured

Door ‘Messa di Voce’ m.m.v. blokfluitkwartet Capriola

Op zondag 3 juni 2018 brengt het Delftse koor ‘Messa di Voce’ een Engelstalig programma onder de titel “High tea met Purcell en tijdgenoten”. Een vrolijk lenteprogramma o.l.v. Karel Demoet met songs uit de 16e en 17e eeuw waarin de natuur en ontluikende liefdes uitbundig worden bezongen.

De muziek is voor een groot deel van de bekende componist Henry Purcell, waarvan we een 4-tal nummers uitvoeren zoals het verstilde “Hush, no more” en het stemmige “Rejoice in the Lord Alway”. Daarnaast ook prachtige songs van minder bekende componisten zoals John Dowland, Orlando Gibbons en Thomas Morley. Van de laatste is ook de bekende song “Now is the month of maying” waarin de lente uitbundig wordt bezongen .

De songs worden afgewisseld door instrumentale intermezzo’s uitgevoerd door, een eveneens Delfts ensemble, namelijk het blokfluitkwartet Capriola. Het koor wordt op continuo begeleid door Renske Ligtmans en staat onder de bezielende leiding van Karel Demoet, organist, clavecinist en koordirigent.

Het is een bijzondere uitvoering omdat Messa di Voce dit jaar zijn 40-jarig bestaan viert en daarom wordt u, na het concert, dat ca. een uur duurt, uitgenodigd voor een high tea met zoete en hartige hapjes. De toegangsprijs is Eur 15,- inclusief high tea, consumpties en programmaboekje, voor scholieren en studenten Eur 10,- .

U bent van harte welkom in de Vrijeschool Widar, De Meesterstraat 2, Delft op zondagmiddag 3 juni om 15:00 (zaal open 14:30).

Concert met Mis van Monteverdi o.l.v. Karel Demoet op zaterdag 4 november 2017

Featured

Op zaterdag 4 november 2017 voeren we een concertprogramma uit onder de titel “Ode aan de Oude Muziek” .  Een gevarieerd programma  met voor de pauze muziek van Claudio Monteverdi  “Messa a quattro voci  da capella” (Venetie 1651). Daarna motetten. madrigalen en chansons uit de 16e en 17e eeuw van onder meer Claudio Monteverdi, Adriaan Willaert, Orlando di Lasso en Josquin des Prez.  En we hebben instrumentale intermezzi uit de oude doos. Dit alles onder leiding van onze dirigent Karel Demoet. Het wordt een bijzonder concert. We nemen deze dag afscheid van Karel Smagge, na 39 jaar.

het concert wordt gehouden in de Genestetkerk aan de Oude Delft 102 te Delft.

Voor oud-leden is er na afloop een feest met buffet. Heb je je nog niet aangemeld, gebruik dan de knop contact op deze website.

 

Concert ‘Long live fair Oriana’ met Engelse madrigalen 11 maart 2016

Featured

Nieuwe datum!      vrijdag 11 maart 2016 om 20:15 uur

plaats: Delft, Oud Katholieke Kerk, Bagijnhof 21,

Concert 11 maart 2016 Oriana -Elizabeth

Het thema van ons concert is afkomstig uit een serie van 25 madrigalen die ter ere van Koningin Elizabeth I  werden gecomponeerd door verschillende componisten en die werden samengesteld door Thomas Morley in 1601. Morley componeerde er zelf ook enkele. We zingen vijf madrigalen uit deze serie plus nog 12 anderen. Elk lied eindigt met ongeveer hetzelfde refrein:

“Then sang the Shepherds and Nymphs of Diana:
Long live fair Oriana!”

Oriana was de bijnaam van de koningin. Het compliment is duidelijk. Elizabeth wordt gelijk gesteld aan Oriana, de heldin van de ridderroman ‘Amadis de Gaul (Gallië)’. Het past ook in het beeld dat de nymfen van Diana, godin van de kuisheid, Elizabeth, de virgin queen, zouden dienen. De geïdealiseerde, herderlijke enscenering stelt Elizabeth voor als de eeuwig mooie koningin heersend over Arcadië, de terechte, vereerde heerseres van een idyllisch land. Ook interessant is dat Morley een concreet Italiaans voorbeeld voor ogen had dat hij wilde evenaren dan wel wilde overtreffen. Het betreft een madrigalenbundel uitgegeven in Venetië in 1592. Het was opgedragen ter ere van de bruid voor de bruiloft van Leonardo Sanudo. Het heette ‘Il Trionfo di Dori’. Het betrof 29 madrigalen geschreven door 29 componisten. Ze eindigden alle op ‘Viva la bella Dori’. Een ’triumph’ van Morley ‘Hard by a crystal fountain’ is een vrijwel letterlijke vertaling van een tekst van Giovanni Groce.

Programma

robyn, gentyl robyn,                                      i        William Cornyshe (1465-1523)
All Creatures Now                                        a5     John Bennett (c. 1575 – na 1614)
Come, Gentle Swains                                  a5     Michael Cavendish (c. 1575-na 1614)
As Vesta was from Latmos                         a6     Thomas Weelkes (c. 1575-1623)
Hard by a crystal fountain                           a6     Thomas Morley (1558-1603)
The Leaves Bee Greene                               i        William Inglott (1554-1621)
Music Divine                                                a5     Thomas Tomkins (1572-1656)
Too Much I Once Lamented                        a5     Thomas Tomkins
Draw On, Sweet Night                                 a5     Thomas Tomkins
O Metaphysical Tobacco                            a5     Michael East (c. 1580-c. 1647)
The Silver Swan                                          a5     Orlando Gibbons        (1583-1625)
Fyer, Fyer!                                                   a5     Thomas Morley
Browning                                                       i        Elway Bevin (ca. 1554-1638)
Say, Gentle Nymphs                                   a4     Thomas Morley
Weep, O Mine Eyes                                    a4     John Bennett
Can She Excuse                                         a4     John Dowland (c. 1562-1626)
Come Again                                                 a4     John Dowland
Dances                                                           i        Anthony Holborne (c. 1545-1602)
Pavan V The Cradle
Galliard XXXX
Almain LX The Honie-suckle
Galliard LXV Heigh ho holiday
Though Amaryllis daunce in Greene          a6     William Byrd (1543-1623)

 

Concert ”De tranen van Claudio” – Zaterdag 18 april 20:00 in de Oud Katholieke Kerk, Delft

Featured

Zaterdag 18 april 20:00 – Oud Katholieke Kerk, Bagijnhof 21, Delft

De tranen van Monteverdi

Het Delftse koor Messa di Voce brengt een programma met madrigalen van Monteverdi over liefde en verdriet, maar ook een loflied op de zingende nachtegaal als parabel. De Italiaanse teksten worden deels a capella gezongen en deels door klavecimbelspel van Renske Ligtmans begeleid. Het koor staat onder de bezielende leiding van Oude Muziek specialist en klavecinist Karel Smagge.

Van harte welkom op dit lenteconcert in een van de mooiste kerken van Delft aan het Bagijnhof op zaterdag 18 april (toegang €8/€6 inclusief programmaboekje en consumptie)

Toelichting op het programma:

De eminente organist en componist Girolamo Frescobaldi (1583-1643), organist van de Sint Pieter te Rome schreef in het voorwoord van een editie met toccata’s dat die gespeeld moesten worden zoals men toen madrigalen zong, dan weer langzaam, dan weer snel, naarmate de tekst en/of de muziek daartoe aanleiding gaf. Vrije expressie dus, weliswaar precies genoteerd, maar tempo en uitvoering hingen af van het vernuft en begrip van de uitvoerder(s). Zijn tijdgenoot Claudio Monteverdi (1567-1643) had net zo goed kunnen schrijven dat zijn madrigalen moesten worden uitgevoerd zoals men toen toccata’s speelde. En toch was die algemene manier van uitvoeren voor die tijd modern, net als de manier van componeren, met onvoorbereide dissonanten en lastige intervallen zoals o.a. de verminderde kwint, die diabolo in musica werd genoemd.

Zijn vroege madrigalen waren in eerste instantie bedoeld om aan het hof van Mantua door professionele zangers te worden uitgevoerd. Het feit dat ze ook werden uitgegeven betekent dat amateurzangers zich ook bezig hielden met het zingen van madrigalen. De latere boeken met echte solomadrigalen zijn echter zo lastig qua zangtechniek dat die niet door ons zullen worden uitgevoerd. Dat wil niet zeggen dat de meer reguliere en vroegere vijfstemmige madrigalen heel eenvoudig zijn voor de uitvoerders. Er zijn nog genoeg problemen op het gebied van balans, expressie en intonatie over. Daarbij verwijs ik naar de bovenstaande opmerking van Frescobaldi. Het moge duidelijk zijn dat Monteverdi hier een aanzet gaf aan het componeren in
de stilo moderno, de toen moderne stijl, waarvoor hij van de kant van de muziektheoreticus Artusi ernstige kritiek te verduren kreeg. Monteverdi had echter die moderne stijl nodig om zijn verdriet om de dood van zijn vrouw en de dood van zijn belangrijkste zangeres in het hofensemble uit te drukken in de Sestina (een serie van 6 madrigalen). De serie van 5 madrigalen met als thema Silvio horen bij een arcadisch toneelspel van Guarini, een van de meest sensuele dichters uit de 16de eeuw. Enkele losse madrigalen ronden het programma af.

Concert ‘Psallite’ – 18 mei 2014 om 15.00 uur in de Waalse Kerk

Featured

concert_psallite_18_05_2014Op het programma staan werken die in het verband staan van leraar en leerling. Gabrieli was de vermeende leraar van Sweelinck maar waarschijnlijker is dat Sweelinck toch nooit in Italië is geweest. De reden van de idee dat Sweelinck daar in de leer is geweest is dat hij zich heel exact aan de contrapuntregels van Zarlino heeft gehouden. Dat deed Gabrieli ook, al deed die iets meer homofone meerkorigheid in zijn werken. Dat is overigens niet het geval bij de Canzona IX en het motet dat we uitvoeren. Daar is sprake van de pure polifonie zoals Zarlino die in zijn contrapuntboek beschreef. Het is waarschijnlijker dat Sweelinck ook gewoon een exemplaar van dit uitmuntende muziektheoretische boek bezat. Toch kon Sweelinck ook heel goed die twee stijlen mengen zoals te horen is in de dubbelkorige en toch polifone Psalm 150 en de Chromatische Fantasie. Monteverdi bezat het contrapuntboek van Zarlino zeker, dat weten we, maar hij onderscheidde zelf twee stijlen in zijn oeuvre: de oude en de nieuwe stijl, waarbij de nieuwe stijl veel experimenteler was. Daarop werd hij ook stevig aangevallen door collega-musici en juist vanwege die nieuwe stijl is Monteverdi nog steeds zo geliefd. Laudate pueri is dan het meest polifoon, maar de andere twee psalmen en het motet zijn dan vooral homofoon, maar wel met polifone trekjes. Samuel Scheidt en Heinrich Scheidemann waren leerlingen van Sweelinck, die in zijn tijd vooral bekend stond als de Duitse of de Hamburgse organistenmaker. Scheidt en Schütz waren ook nauw bevriend en dat merken we aan gemeenschappelijke stijlkenmerken. Het motet van Scheidt maar ook de Canzon “O Nachbar Roland” zijn weer polifoon in een mengstijl van Sweelinck en Schütz en de twee meerkorige psalmen van Schütz zijn dan weer meer geënt op het werk van Gabrieli en Monteverdi, beide leraren van Schütz. Maar in deze werken van Schütz duikt hier en daar toch ook de oude stijl van Zarlino wel weer op. We kunnen dus wel stellen dat alle componisten van ons programma beide stijlen beheersten en dat ze daarom op de grens staan van de Renaissance naar de Barok.

Jubileumconcert Intermedii 1589, La Pellegrina

12 oktober, 20.00uur
Sacramentskerk te Delft
19 oktober, 20.00uur
Sint Baafskerk te Aardenburg

 

 

affiche_intermedii

In oktober 2013 wordt ter gelegenheid van het 35-jarig jubileum van Messa di Voce de Intermedii 1589, La Pellegrina twee maal uitgevoerd.  We zullen de Intermedii dan met drie koren – Messa di Voce, het Delfts a Cappella Koor en het Glymes Consort –  uitvoeren. Het eerste concert is op 12 oktober in Delft, een week later op 19 oktober in Aardenburg.
La Pellegrina is bruiloftsmuziek voor het huwelijk van Ferdinando de Medici en Christine de Lorraine in Florence in 1589. De Medici was een rijke familie van bankiers. Er werd dan ook flink uitgepakt. De beroemdste componisten werden gevraagd een stuk bij te dragen, de bezetting varieert van solo tot en met 2, 3 en zelfs 7-korig (35 stemmig!). Het stuk duurt zo’n 5 kwartier en zal worden begeleid door een orkest bestaande uit barokviolen, blokfluiten, theorbes, zinken, trombones, viola da gamba’s, clavecimbel en kistorgel.
Karel Smagge, de dirigent van Messa di Voce, heeft de artistieke leiding. De CD die als leidraad wordt gebruikt is: La Pellegrina, uitgevoerd door het Huelgas Ensemble onder leiding van Paul van Nevel, een CD van Vivarte.

 

 

Concert ‘Engelse Madrigalen, uit de 16e en 17e eeuw’, 17 juni 2012, 16.00uur

 


Op zondagmiddag 17 juni 2012 om 16.00 uur geeft Messa di Voce een concert in de Waalse kerk te Delft. In dit concert voeren we een aantal Engelse Madrigalen uit van bekende en minder bekende Engelse componisten uit de 16e en 17e eeuw.

Tijd: 16.00 uur

Locatie: Waalse kerk te Delft

Toegangsprijd: 10,- Euro / 7,50 Euro voor studenten en scholieren, inclusief drankje en programmaboekje

 

TOELICHTING door Karel Smagge

De bloeitijd van de Engelse madrigalen en de muziek voor het virginaal (clavecimbel/spinet) was kort. Het madrigaal is dan ook niet een typisch Engels fenomeen. De oorsprong ervan is te vinden in het 14de eeuwse Italië, maar toen was het niet meer dan een dichtvorm. Pas in de 16de eeuw werden er madrigalen gecomponeerd in Italië. Tegen het einde van de 16de eeuw werd de Italiaanse muziek de grote mode in geheel Europa. Het eerste gedrukte boek met madrigalen kan je niet eens Engels noemen omdat het Italiaanse madrigalen waren met vertaalde Engelse teksten. Deze uitgave met de titel Musica Transalpina (muziek van over de Alpen) stamt uit 1588.

De jaartallen van de door ons vandaag uit te voeren madrigalen staan in het programma en ze lopen niet ver uiteen: al deze componisten hebben elkaar dan ook waarschijnlijk persoonlijk gekend. Het merkwaardige is dat de allereerste Engelse pogingen om madrigalen te componeren wat stroeve producten opleverden, zelfs als ze werden gecomponeerd door verder heel bekwame componisten. De eer om de allereerste goede componist van Engelse madrigalen komt toe aan Thomas Morley, een leerling van William Byrd. De belangrijkste componisten van Engelse madrigalen waren Morley, Wilby, Weelkes en East. De teksten van de madrigalen waren soms heel poëtisch maar vaak ook dubieus door het double entendre van de teksten. Dat maakte het echter wel mogelijk om het als huismuziek met de gehele familie te zingen, ook door de kinderen die zich dan niet bewust waren van de ondeugendheid in de tekst. Madrigalen waren dan ook vooral de huismuziek van de gegoede burgerij en de adel.

In 1649 werd de Engelse koning Charles I onthoofd. Engeland werd slechts door een slecht functionerend parlement geregeerd en dat betekende meteen het einde van de bloeitijd van zowel het madrigaal als de klaviermuziek in Engeland.De muzikale achtergrond van de Engelse Virginalisten ligt eerder in Spanje: Nog in de tijd van Henry VIII was de Spaanse klaviermuziek van zeer hoog niveau met Antonio de Cabézon als absolute grootmeester. De vormen die daar werden ontwikkeld, vooral de variatievorm, hebben de vroegste Engelse clavecimbelwerken sterk beïnvloed. Een interessant werk op ons programma is van de Nederlandse componist Sweelinck die goede contacten onderhield met Engelse componisten. Sweelinck baseerde de variaties op de Pavana Lacrymae van John Dowland, ook een katholiek op de vlucht, die door heel Europa reisde. Het Fitzwilliam Virginal Book, waaruit de meeste klavierwerken op ons programma afkomstig zijn, is handgeschreven, waarschijnlijk door Francis Tregian, die als katholiek edelman gevangen was gezet.

Concert Twee Spaanse Koningen op 29 januari 2012, 15.00uur

Op zondag 29 januari voert Messa di voce het concert uit met als thema ‘Muziek voor twee Spaanse Koningen’.  Het concert wordt gegeven in de Waalse kerk te Delft.

 

Programma:

Misa Si bona suscepimus van de Morales

Gaude et Laetare van de Morales

een aantal wereldlijke stukken van o.a. Vasquez, Antxieta, Encina en Sedano

Toelichting op het programma door Karel Smagge:
De Morales werd rond 1500 geboren in Sevilla. Deze stad kon zich al geruime tijd beroemen op een stevig muzikale traditie. Door de verbinding met de Franco-Vlaamse componisten was er in Spanje overigens ook sprake van kruisbestuiving. De technieken die door o.a. Ockeghem, Josquin, Obrecht en Clemens waren ontwikkeld zijn dus ook royaal in de polyfone muziek van de Morales terug te vinden. De Morales had eigenlijk relatief weinig van de Spaanse stijl van zijn tijd overgenomen. In 1526 werd de Morales benoemd tot maestro in Avila, daarna volgen benoemingen in Plasencia en Napels. In 1535 werd hij als tenor aangenomen in het pauselijke koor van de Sixtijnse Kapel. Daar waren vooral Franco-Vlaamse zangers te vinden, die overigens ook bijna allemaal componeerden. In die tijd schijnt de Morales de mis “Si bona suscepimus” gecomponeerd te hebben. Het thematische materiaal heeft hij uit het motet met dezelfde titel van Philippe Verdelot, een tijdgenoot van hem, gehaald. Verdelot heeft hij mogelijk wel gekend, die werkte ook in die kapel, maar niet op hetzelfde moment, maar wel elders in Italië. Verdelot stond overigens ook bekend als een conservatieve componist. Het motet zal ongetwijfeld tot het repertoire van het pauselijke elitekoor gehoord hebben. De mis is polifoon en in een zeker voor die tijd in een enigszins conservatief abstract idioom geconcipieerd: woorduitbeelding is er eigenlijk niet echt in te vinden, eigenlijk is het een grote monumentale 6-stemmige constructie waar de woorden later als het ware opgeplakt zijn. De toonaard is bijzonder en ook de vele dissonanten die hij laat klinken.
De bezetting is die van de Sixtijnse Kapel, contratenoren, tenoren, baritons en bassen. Als de mis met een jongenskoor zou worden uitgevoerd dan werd hij hoger geïntoneerd en dat doen we dan ook. De Sixtijnse kapel werd juist in die tijd door Michelangelo voorzien van de bekende prachtige fresco’s. Het motet “Gaude et laetare” is een wereldlijk motet bij de inhuldiging van een kardinaal. Merkwaardig is dat zijn werken 30 jaar na zijn dood in 1553 pas zeer gewaardeerd werden in geheel Europa. Daardoor werd hij tot de belangrijkste Spaanse componist uit zijn tijd gerekend. In de tweede helft van het programma zingen we een aantal wereldlijke werken die voor een groot deel uit het Cancionero de Palacio van het begin van de 16de eeuw komen.
Uiteraard worden de werken begeleid door een instrumentaal ensemble, dat speelt op instrumenten zoals die juist in die tijd werden gebruikt. U hoort een schalmei, trombones, een Renaissance traverso, violen da gamba, een orgel en een virginaal.